YILDA BİR GÜN HATIRLANAN ÖĞRETMENİM…

YILDA BİR GÜN HATIRLANAN ÖĞRETMENİM…

13.12.1981 gün ve 28 sayılı MEB.TTK kararı ile 24.11.1981 gününde ilk defa kutlanan öğretmenler günü bugün de  mevzuatımıza uygun olarak kutlanmaktadır…1928 yılında büyük Atatürk'ün Millet Mektepleri Başöğretmenliği unvanını kabul ettiği tarih olan 24 Kasım Öğretmenler Günü olarak kabul edilmiştir.

Kalkınmanın temel şartı olan eğitim ve öğretimin kalitesi bir toplumun dünya üzerindeki yerini belirler. Bir milletin çağdaş ülkeler seviyesine erişebilmesi eğitimin bilimsel yöntemlerle yapılması ile mümkündür. Kültür, sanat, bilim, teknoloji ve ekonomik alanlarda kalkınmış ve ilerlemiş olan uluslar, eğitim ve öğretim sorunlarını çözmüş toplumlardır. Kurtuluş Savaşı sonrası Atatürk’e “İşte memleketi kurtardınız, şimdi ne yapmak istersiniz” diye sorulduğunda O, “Eğitim Bakanı olarak milli irfanı yükseltmeye çalışmak en büyük emelimdir” diyerek eğitim ve öğretimin büyük önemine dikkati çekmiş ve bu alanda köklü değişikliklere imza atmıştır.

Nüfusumuzun büyük bir çoğunluğu okur yazardır. o halde bu kadar insana kalem tutmasını öğreten, öğretmeni bulunmaktadır. Alfabenin öğretilmesi okuma yazmanın öğretilmesi hizmeti öğretmenin yüceliğinin ifadesi değildir. Öğretmenin asli sorumluluğu ülkelerin geleceğini şekillendirmesidir. Bu sebeple önemlidir.

Çocuklarımızın hayata hazırlanmaları okullarda öğretmenlerimizin rehberliğinde gerçekleşiyor.HEYECANI YÜKSEK,ÖZGÜVENİ OLAN MÜCADELECİ ATILIMCI NESİLLERİ yetiştiremez isek ülkemizin geleceğinden endişe ederiz..

Öğretmeni bu heyecandan uzak, pısırık, ekonomik sıkıntıda olan eğitim sistemi çocuklarımıza rehberlik yapabilir mi?Yılda bir kez hakkında güzel şeyler söylediğimiz öğretmenlerimizi yılın kalan günlerinde hatırlamadığımızda  mücadele ruhunu yitirmezler mi?Bugün öğretmenlik mesleğinin itibarı önceki yıllara göre daha azalmıştır…Maalesef her geçen gün de eski günleri daha çok özlemekteyiz..

Atatürk çeşitli zamanlarda her fırsatta “öğretmenlik” mesleği için düşünceleri açıklamıştır. Bunlardan bazılarını hatırlayalım.;

 ” Dünyanın her tarafında öğretmenler, insan topluluğunun en fedakar ve muhterem unsurlarıdır.

Bir millet irfan ordusuna malik olmadıkça, savaş meydanlarında ne kadar parlar zaferler elde ederse etsin, o zaferlerin yaşayacak neticeleri vermesi, ancak irfan ordusuyla kaimdir.

Muallimler! Yeni nesli, Cumhuriyetin fedakar muallim ve mürebbilerini sizler yetiştireceksiniz. Ve yeni nesil sizin eseriniz olacaktır.

Eğitimdir ki bir milleti ya hür, bağımsız, şanlı, yüksek bir topluluk halinde yaşatır; ya da milleti esaret ve sefalete terk eder.

Milletleri kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir. Öğretmenden, eğiticiden mahrum bur millet, henüz bir millet adını alma yeteneğini kazanamamıştır. “

“Öğretmenler! Cumhuriyet sizden, fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür nesiller ister. “

ATATÜRK'ÜN KÜTAHYA LİSESİ'NDE ÖĞRETMENLERE YAPTIĞI KONUŞMA

"Muallime hanımlar ve muallime efendiler, bu irfan yuvası altında hepinizi bir arada görmekten ve hepinizi selamlamaktan çok memnunum.

Memleketimizi, toplumumuzu gerçek hedefe, gerçek mutluluğa ulaştırmak için iki orduya ihtiyaç vardır. Biri vatanın hayatını kurtaran asker ordusu, diğeri memleketin geleceğini yoğuran irfan ordusudur. Bu iki ordunun her ikisi de kıymetlidir, yücedir.

Fakat bu iki ordudan hangisi daha değerlidir, hangisi bir diğerinden üstündür? Şüphesiz böyle bir tercih yapılamaz. Bu iki ordunun ikisi de hayatidir.

Yalnız siz irfan ordusu mensupları, sizlere mensup olduğunuz ordunun değer ve yüceliğini anlatmak için şunu söyleyeyim ki sizler ölen ve öldüren birinci orduya, niçin öldüğünü öğreten bir orduya mensupsunuz.

Biz iki ordudan birincisine, vatan çiğnemeye gelen düşman karşısında kan akıtan birinci orduya -bütün dünya bilir, bütün dünya şahit oldu ki- pek mükemmelen sahibiz. Vatanın dört sene önce düştüğü büyük felaketten sonra, yoktan var olan bu ordu, vatanı yok etmeye gelen bu düşmanı kutsal vatan toprağında boğup mahvetti. Yalnız bu orduya sahip olmakla, işimiz bitmiş, gayemiz bu ordunun zaferiyle son bulmuş değildir.

Bir millet, irfan ordusuna sahip olmadıkça savaş meydanlarında ne kadar parlak zaferler elde ederse etsin, o zaferin köklü sonuçlar vermesi ancak irfan ordusuyla mümkündür. Bu ikinci ordu olmadan birinci ordunun elde ettiği kazanımlar sönük kalır. Milletimizi geçek mutluluğa, kurtuluşa ulaştırmak istiyorsak, bizi ölümden kurtaran ve hayata götüren bugünkü idare şeklimizin sonsuzluğunu istiyorsak, bir an önce büyük, kusursuz, nurlu bir irfan ordusuna sahip olmak zorunluluğunda bulunduğumuzu inkâr edemeyiz.

Eski idarelerin en büyük kötülüklerinden biri de irfan ordusuna lâyık olduğu önemi vermemeleridir. Eğer önem verilseydi, geleceği emanet ettiğimiz sizlere, gelecek kadar güvenilir bir mevki verilmesi gerekirdi. Henüz üç dört senelik hayata sahip olan milli idaremizde irfan ordusu ile layık olduğu kadar ilgilenilememiştir. Fakat buradaki mecburiyeti milletin münevverleri olan sizler elbette ki daha iyi takdir edersiniz. Bütün kuvvetimizi yalnız cephede toplamaya mecbur olduğumuz bu kısa süre içinde tabiatıyla irfan ordusuyla gereğince meşgul olamadık. Lakin Cenab-ı Hakk'a şükürler olsun ki düşman karşısındaki aziz ordumuz için harcadığımız bütün emekler mutlu sonucunu verdi.

Artık bundan sonra aynı kuvvet, aynı faaliyet, aynı istekle irfan ordusu için çalışacak ve birincide olduğu gibi bu ikinci ordudan dahi emeklerimizin, faaliyetlerimizin mutlu ve başarılı sonuçlarını aynı parlaklıkta elde edeceğiz.

Arkadaşlar, asker ordusu ile irfan ordusu arasındaki birliktelik ve alakayı belirtmek için şunu da ifade edeyim, kıymetli bir eserden ordunun ruhu kumanda heyetidir deniliyor. Hakikaten böyledir. Bir ordunun kıymeti kumanda heyetinin kıymeti ile ölçülür. Siz öğretmenler, sizler de irfan ordusunun kumanda heyetisiniz. Sizin ordunuzun kıymeti de sizlerin kıymetinizle ölçülecektir. İstiklal mücadelesinde üç dört senedir düşmanı topraklarımızda mahvetmek için yaptığımız savaşla ordunun ruhu olan kumanda heyeti değerlerinin yüksekliğini nasıl ispat etmişse, bundan sonra yapacağımız yenilikler milletimize bir karanlık gibi çöken genel cehaleti mağlup etmek savaşında da irfan ordusunun ruhu olan siz öğretmenlerin aynı yeteneği ortaya koyacağınıza eminim. Bu konuda size güveniyor ve saygı ile selamlıyorum."

Evet ibretle okuduğumuz bu ifadelerdeki öğretmen algısı bugün kaldı mı?..mesleğe böyle bakanlar var mı? Ben okulda sınıfımızın arka duvarına aşağıdaki  metni yazmıştım..

ZULMETİN PERDESİNİ PARALAYACAK ELİMİZ

BİZ ÇOCUKLARIMIZ İÇİN YAŞAYAN ÖĞRETMENLERİZ..

 Çocukları için yaşayan öğretmenlerimizin saygı ile ellerinden öperim..

Onların “öğretmenler gününü” kutlarım…