TERÖRLE GEÇEN 40 YIL

TERÖRLE GEÇEN 40 YIL

40 yıldır terör baskısı altındayız. Takriben 40 bin kişiyi, bu sebeple kaybettik.  

Bizim nesil çok çekti. Erken yaşlarda terörle tanıştık. Aynı mahallede birlikte büyüdüğümüz arkadaşlarımızla, fikir ayrılığı nedeni ile ayrı düştük. Konuşamaz, hatta aynı yerlerde oturamaz, hiçbir meselemizi tartışamaz hale geldik.

Çeşitli isimler altında paramparça edilmiş gençlik, bilinmeyen bir güç tarafından sürekli kışkırtıldı. Gençlerimiz; sokaklarda, okullarda, üniversitelerde kanlı mücadele içine girdiler.

1 Mayıs 1977 günü Taksim meydanında kalabalığın üzerine ateş açıldı. 34 kişinin hayatını kaybettiği yüzlerce kişinin yaralandığı bu katliamın sorumluları bulunamadı.

Çorum, Sivas ve Maraş’ta Alevi -Sünni çatışması yaratıldı. Yüzden fazla kişi hayatını kaybetti.

1 Şubat 1979 tarihinde Milliyet gazetesi yazarı Abdi İpekçi otomobilinde uğradığı suikastla hayatını kaybetti. 

27 Mayıs 1980 tarihinde Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkan Yardımcısı Gün Sazak uğradığı suikast ile öldürüldü.

Türkiye’nin hemen hemen her şehrinde, karşılıklı çatışmaların, baskınların, suikastların yaşandığı olaylara tanık olduk. VATANDAŞLAR SOKAĞA ÇIKAMAZ HALE GELDİ.

Binlerce insanın hayatına mal olan bu kanlı süreç, 12 Eylül 1980 darbesi ile son buldu.11 Eylül günü akan kan, 13 Eylül günü durdu.

Aradan 4 yıl geçti ki, Bu defa daha büyük bir bela ile karşı karşıya geldik. Türk- Kürt ayrımı tezgâhlandı.

15 Ağustos 1984’te PKK’nın ilk ses getiren eylemi gerçekleşti. Hakkâri’nin Şemdinli ilçesi ile Siirt'in Eruh ilçesine düzenlenen eşzamanlı baskınlarla örgüt silahlı çatışma sürecini başlattı.

O günden bugüne, TERÖR SALDIRILARINI kronolojik sırayla ALT ALTA YAZSAM, onlarca sayfaya sığdıramam. Kuş beyinli ve balık hafızalı değilsek, gayet iyi hatırlıyor olmalıyız.

Son zamanlarda da artan canlı bomba eylemleri ile milletimiz sokağa çıkamaz hale getirilmek, yıldırılmak isteniyor. Entelektüellerimiz ve bazı siyasilerimiz. Terör örgütüne, destek verdiklerini utanmadan, sıkılmadan söyleyebilmektedirler.

Mecliste 4 parti terör için ortak bildiri bile yayınlayamıyor. Güçlü bir ses ile TERÖRE KARŞI olduğumuzu haykıramadık.

Bizim meclisten de 50 mebusun, İstiklalde yürümesini beklerdim... Olmadı! Hollanda Başkonsolosu Robert Schuddeboom, saldırının ardından İstiklal Caddesi’ne çocuklarıyla çıkarak, TERÖRE İNAT YÜRÜDÜ! Bizim pısırık zevata ders verdi.

Bazılarımız nöbetçi felaket tellalı oldu. Sosyal medya klavyesinde ihanet kusuyor. Bütün gün sahte ihbarlarda bulunarak, halkı evinden çıkamaz hale getirmek, ticari hayatı durdurabilmek, insanımızı yıldırmak, korkutmak için mesaj yağdırıyorlar.

Ölen binlerce şehidimizin kanı kurumadı. Acılarını yaşayan anaların,  ağlamaktan gözyaşları kurudu. Bu iş partiler üstüdür VATAN ve MİLLET meselesinde siyaset yapmayalım..

Yüreklerimizin yangınını kullanmalarına fırsat vermeyelim. Lütfen galeyana gelmeyelim. Kirli oyunlara alet olmayalım. Bizi sokaklara çekmeye çalışanların tuzağına düşmeyelim.

Çok açık belli olmuştur. Ülkemizi geri dönülmez bir iç savaşın içerisine çekmeye çalışıyorlar. Bizi bölmek için uğraşıyorlar.

TEHLİKE ÇANLARINI DUYMAYANLAR ..! UYANIN ARTIK..!

Metehan’ın dediği gibi; “Benden eyerimi isteyin vereyim, Atımı isteyin vereyim, Çadırımı isteyin vereyim, Fakat Vatanımdan hiç kimse bir karış toprak istemesin vermem.” Diyelim. Birleşelim. Bir yumruk olalım.

Bütün etnik unsurlar, bin yıldır kader birliği yapıyoruz. Birliğimizi, beraberliğimizi, dayanışmamızı güçlü tutalım.

BU SATILMIŞLARA, ŞER ODAKLARINA BİRLİKTE KARŞI DURALIM.

“Çanakkale ruhu” ile 40 yılın terörünü bitirelim.