1964 yapımı Avare filminde Sadri Alışık ve köpeğinin sahnesini dün tekrar gördüm. Kaldırımda yürüyen sarhoş, yerde yatan köpeği tekmeler ve ona hakaret eder.
Köpeğine kaba davranışı affetmeyen Sadri Alışık, adamı döver ve köpeğinden zorla özür diletir.
Sarhoş berduş zoraki özür diledikten sonra, Sadri Alışık sarhoş adama derki;
-”Bu dersi üniversite mektebinde bile öğrenemezdin. Sokak köpeklerine selam vermek, adam olmaya çeyrek var demektir.”
Bu sahne hayvan hakları evrensel beyannamesinin özeti gibidir. 50 sene önce çekilen filmin sahnesi köpek sevgisini harika yansıtmış.
Havaların ısınmasıyla akşam saatlerinde gezen, dolaşan insanlar çoğaldı. Çok sayıda insan vaktini Atatürk parkında geçiriyor. Bizde bu güzel, yemyeşil ortamda eşimle yürüyoruz. Son zamanlarda dikkatimizi çeken bir şey oldu. Köpek gezdiren Genç kızlarımız, delikanlılarımızın sayısı arttı. Genç çocuklarımız hayvanları seviyor.
Köpeklerini gezdirirken, açıkça bunu görebiliyoruz. Onları böyle görmek beni umutlandırıyor. Fedakâr sevgi dolu çocuklarımız masum köpeklere sahip çıkıp onları koruyup kolluyorlar.
Parkın doğu yakasında Belediyemiz köpekler için gezinti ve oyun parkı düzenlemiş. Önemli bir ihtiyacın giderildiğini gördüm. Ne zaman gitsek parkın içi dolu, içinde köpeklerini oynatan gençlerimizi görüyoruz. Parkın önünde dakikalarca gençlerimizin hayvan sevgisini takdir ve hayranlıkla izliyoruz.
Öğrencilerimden köpeği olanlarla karşılaşıyorum. Konuşuyoruz. Köpek baktıkları için çok mutlu olduklarını görüyorum.
Geçenlerde bir öğrencim köpek baktığı için kendisini eleştirenler olduğunu söyledi. Dedi ki;
-Bu köpeği sahiplendiğimden beri, ne evime melek girmediği, kaldı, ne pis olduğum, ne de saçmaladığım. Onlara göre Bir köpeğe bu kadar anlam yüklenmezmiş!
Sevgi ihtiyacımı tamamen karşıladığı kimsenin umurunda değil. O benden çok şey
öğreniyor, doğru; ama ben ondan daha da çok şey öğreniyorum.
Üzgün olduğumda, beni ilk o anlıyor. Beni çok seven insanlar değil de o anlıyor. İyi olmam için yapabileceği her şeyi yapıyor. Bundan daha güzel bir terapi olabilir mi?
Öğrencimin köpek sevgisi beni çok etkiledi.
Boş ver evladım dedim.Sen doğru olanı yapıyorsun..“Yaratılmışı severiz Yaratan’dan ötürü” Hayvan sevgisi olmayanın, başka sevgileri de taşıması mümkün değil diye düşünüyorum.Dedim.
İnsan ruhunun bir parçası hayvan sevgisini tadana kadar, uyanmaz. Dilsiz hayvanın bakışında sadece akıllı olanın anlayabileceği bir konuşma saklıdır. Dedim…
Köpeğin sadakati,sahibine olan bağlılığını ifade eden Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan Japon profesör Hidesabura Ueno nun köpeği beni çok etkiledi..
1924 yılında Tokyo Üniversitesi’nde görev yapan Japon Profesör Hidesabura Ueno, kendine tren istasyonunda bulduğu küçük bir köpek yavrusu edindi. Profesör Ueno köpeğine, Japoncada “sekiz tane” anlamına gelen Hachiko adını koydu.
Safkan akita cinsi beyaz bir erkek olan Hachiko, her sabah üniversiteye gitmek için evden metroya yürüyen sahibine eşlik etti. Metronun dış kapısına kadar getirdiği sahibini uğurladıktan sonra da eve döndü. Çok geçmeden bir akşam üniversite dönüşünde metronun çıkışında Hachiko’yu kendisini beklerken gördü. Profesör çok şaşırdı. Bu akıllı köpek sahibinin eve dönüş saatlerini hesaplayarak, aynı yolu kullanacağını düşünerek metronun önüne gitmişti.
Ondan sonraki bir yıl boyunca her sabah sahibini metroya kadar götürdü. Her akşam iş çıkışında da metronun önünde karşıladı. Saatini hiç şaşırmadı. Ama bir akşam profesör metrodan çıkmadı. Hachiko gözleri metronun kapısında, gece boyunca bekledi. Bir sonraki akşam profesör yine yoktu. Üçüncü akşam metrodan yine çıkmadı. Çünkü profesör üniversitede kalp krizi geçirip ölmüştü. Hachiko her akşam sahibim metrodan çıkar diye inatla bekledi. Haftalar, aylar, yıllar boyunca her akşam Tokyo metrosunun Shibuya İstasyonunun kapısına gitti. Tam 10 yıl boyunca. Hachiko 12 yaşındayken metronun kapısında öldü.
Bugün tokyo’ya gidenlerin Shibuya İstasyonunun kapısında karşılaştığı köpek heykeli Hachiko’dur.
Japonlar, sadakat ve insan hayvan ilişkisinin sembolü olarak ölümünden hemen sonra 10 yıl boyunca sahibini beklediği yere Hachiko’nun heykelini diktiler.
Hayvan sevgisi önemlidir.
Özellikle çocukların hayvan sevgisi ile büyümesi o çocuğun tüm yaşamına yön verebilir.
Unutmayalım hayvanlar bize emir vermezler. Her zaman bizimle ilgilenmeye hazırdırlar.
Sizin ruh halinize göre hareket eder ve karşılık beklemezler. Sevgimize her zaman sevgi ile karşılık veren ve menfaat gütmeyen hayvanlar aslına bakarsak bizler için birer nimettir. Hayvan sevgisini teşvik edelim.
Çocuklarımızı bu sevgi ile tanıştıralım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder